حواس

این چند روزه چند تا حس مزخرف رو تجربه کردم گفتم اینجا بنویسم بلکم از شدتشون کم بشه:

1- یکی از دوستای صمیمیت که خیلی معرفت روش داری میفهمی که عجب آدم دو روویه و اونقد دل و جرات نداره که توی روت همه حرفی رو بزنه و تا میبینه نیستی پشت سرت صفحه میچینه،خو لامسب اگه مردی توی روم بگو تا جوابتو بدم دیگه این اداها چیه آخه! دیگه اون احساس رفاقت رو بین خودمون ندارم،بدبختیش اینه که این شده براش یه خلق و خو و نه تنها من بلکه برای همه اینجوریه،معمولا آدمای محافظه کاری که هی میخان ادای آدم حسابی رو دربیارن همچین خلق و خویی دارن(برداشت من از رفتار ایشون هستش)