علی شرفی

این تاپیک برای توضیح و تفسیر چگونگی طراحی و ایجاد کلیه پارچه هایی که اطرافتون میبینید نوشته شده و معلوم نمیشه تا کجا ادامه پیدا میکنه.

کلا منسوجاتی که ما برای مصارف مختلف استفاده میکنیم به سه دسته تاری-پودی،حلقوی و بی بافت تقسیم میشه(البته تا اینجایی که من فهمیدم(

در باره ی هرکدوم از دسته ها مطالب متنوعی توی اینترنت میشه پیدا کرد که یه سری اطلاعات جمع و جور به ما میده اما چیزی که توی اینترنت نیست اصل مطلبه!یعنی طراحی!البته از نظر من!بخاطر اینکه منسوجی که طرح نداشته باشه مسلما استفاده چندانی هم نداره،اما تا اینجای کار من روش طراحی پارچه های تاری-پودی و اونم توی دابی رو یاد گرفتم که با نرم افزار انحصاریEAT انجام میشود، در بابت این نرم افزار میشه گفت که تقریبا یه نرم افزار جامع برای طراحی میباشد که البته قیمت زیادی هم داره،توسط آلمانی های کافر نوشته شده و فعلا در ایران مهندس نیاکمال حرف اول رو در زمینه این نرم افزار میزنه و اولین نفری هم بودن که این نرم افزار رو سال 85 به ایران آوردن که تا همکنون دارن آموزش میدن و بنده هم خدمت ایشون در حال یادگیری هستم

خب از همه ی این حرفها که بگذریم بریم سر اصل مطب: طراحی پارچه های تاری-پودی (دابی) با نرم افزار EAT

برای شروع به کار با این نرم افزار دو درس تکنیک بافت و تجزیه فنی پارچه در پیش نیاز قرار میگیرند که عموما به دانشجوهای رشته تکنولوژی نساجی در دانشگاهها تدریس میشه، درس اولی در مورد بافت های پایه ای هست که در طراحی استفاده میشه ولی من میگم فقط سرژه و تافته رو یاد بگیری کافیه چون توی ایران فقط همینا استفاده میشه و البته بقیه بافت ها دیگه زیرمجموعه این دو بافت اصلی هستند،درس دومی در مورد چگونگی تجزیه و تحلیل بافت یک پارچه است که یجورایی مهندسی معکوس حساب میشه چون یه تیکه پارچه طرح دار به شما میدن و میگن من یه پارچه مثه این میخوام وبه گفته ی مهندس عمدتا توی ایران این روش رو پیش میگیرن و خیلی کم طرحهای خلاقانه دیده میشود.

تکنیک بافت پارچه: تافته، سرژه و ریپس سه بافت اصلی هستند که بقیه باقت ها از این سه تا مشتق میشوند که البته در این تاپیک شرح به تفصیل هر کدام از این مشتقات امکان پذیر نمیباشد و لیکن شرحش هم چندان فایده ای نداره تا زمانی که خودت دست به قلم نشی و نشینی پای هرکدوم تا سرو ته قضیه رو بفهمی!

تجزیه فنی پارچه: هر پارچه ی تاری - پودی تراکم تاری و تراکم پودی دارد که در اولین مرحله باید بدست بیاریم، روش کار اینجوریه که 5 سانت از پارچه(پارچه های بدون دکور) در جهت پود رو جدا میکنیم و شروع به شمردن تعداد تارها میکنیم که حوصله میخواهد و سپس 5 سانت در جهت تار جدا میکنیم و تعداد پود رو بدست میاریم و سپس تقسیم بر 5 میکنیم و تراکم تار و پود بدست می آید،اعدادی که در این مرحله بدست می آیند عموما در صنعت قابل استفاده نمیباشند بخاطر اینکه مثلا تراکم 50 ما نمیتوانیم استفاده کنیم چون شونه ی 50 نداریم،پس این اعداد باید با صنعت تطابق داده شوند که مثلا تراکم 50 را 48 میگیریم که با شانه ی 16با 3نخ هماهنگ باشد،مرحله بعد از تعیین تراکم بدست آوردن جنس،نمره،نوع و رنگبندی تار است که در این مرحله با انجام آزمایش سوزاندن یا محلول میتوان به جنس و با توجه به تراکم میتوان به نمره دست پیدا کرد،البته در دانشگاه طریقه ی بدست آوردن نمره ی نخ تدریس میشود ولی در صنعت چیزی که وجود دارد این است که همه نوع نخ با همه نوع نمره ای نداریم پس بدست آوردن نمره نخ کار چندان دشواری نیست.تا اینجا ما مشخصات یک پارچه را بدست آوردیم ولیکن با این مشخصات هنوز نمیتوانیم یک پارچه مثل آن تولید کنیم،مرحله ی بعد از تجزیه پارچه دادن 5 دستور است. 

5 دستور: 1- دستور چله کشی 2- دستور نخ کشی 3- دستور شانه کشی 4- دستور نقشه پانچ 5- رنگبندی پود

1-دستور چله کشی : منظور از این دستور این است که اطلاعات مورد نیاز چله کش تعیین شود تا چله موردنظر ما را تحویل بدهد، این اطلاعات شامل تعداد سرنخ و تعداد بند در چله کشی بخشی و رنگبندی تار و همچنین عرض چله می باشد.

2- دستور نخ کشی : این دستور عبور هر سرنخ از ورد موردنظر ما را تعیین میکند.

3- دستور شانه کشی: این دستور تعداد سرنخی که از هر دندانه ی شانه باید عبور کند را مشخص میکند.

 4- دستور نقشه پانچ: طرح مورد نظر ما روی نقشه پانچ ایجاد شده است.

5- رنگبندی پود: این هم که از اسمش پیداست.

این 5 دستور در واقع اساس کار یک طراح می باشد که برای تولید پارچه مورد نیاز است، با این دستورات ما میتوانیم پارچه تولید نماییم :)